EMDR, Türkçe açılımı Göz Hareketleriyle Duyarsızlaştırma ve Yeniden İşleme güçlü bir psikoterapi yaklaşımıdır.

​

EMDR teorisinin alt yapısını adaptif bilgi işleme modeli oluşturur. Beynimiz kendisine gelen her bilgiyi işler ve işlevsel hale getirir. Duygu ve düşünceler, imaj, koku, ses gibi bilgiler işlenip ilişkili anı ağlarına bağlanır. Böylece o deneyimle ilgili öğrenme gerçekleşir. Edindiğimiz bilgiler gelecekte tepkilerimizi uygun bir şekilde yönlendirmek üzere depolanmış olur. Bu sistemin sağlıklı işlemesini engelleyen travmatik ya da yoğun duygusal anılar, beynin doğal işleme sürecinde ‘takılıp’ kalabilir.  Bu da olaya dair görüntü, duygu, düşünce ve bedensel tepkilerin sanki hâlâ yaşanıyormuş gibi hissedilmesine yol açar.

​

Doğal afetler, büyük kazalar, kayıplar, savaş, taciz, tecavüz gibi önemli travmaların yanı sıra, başta çocukluk çağı olmak üzere her yaşta yaşanan ve etkisi travmatik olan her tür yaşantı; günlük hayatta aile, okul, iş çevresinde yaşanan olumsuz olaylar, şiddete maruz kalmalar, aşağılanmalar, reddedilmeler, ihmal ve başarısızlıklar işlenememiş anılar arasında yer alabilirler.

​

EMDR terapisinde, terapist işlenememiş olumsuz anıları gün yüzüne çıkararak yeniden işlenmesine ve sağlıklı olarak depolanmasına yardımcı olur. Teknik olarak beynin sağ ve sol yarımküresini aynı anda aktifleştirmek için terapist çift yönlü uyarımda bulunur. Ses, titreşim veya terapistin el hareketleriyle çift yönlü uyarım yapılır.

​

EMDR terapisi ile anı unutulmaz ama artık yoğun duygusal yük taşımadığı için rahatsız edici etkileri azalır. Yeni bakış açısı ile kazanılan pozitif inançlar ve olumlu duygular kişinin kendisine, ilişkilerine, dünyaya bakışını da olumlu yönde etkiler.

Travma sonrası stres bozukluğu, panik bozukluğu, sınav kaygısı, fobiler, depresyon, yas ve kayıplar, olumsuz güncel yaşam olayları EMDR terapisinin başlıca etkin olduğu durumlardır.